وجودم پاره اي از شب

دلم تنهاترين پائيز


بساطم بقچه ي اندوه...

دلم تنگ است...


صدايم خيس و بارانيست...


نميدانم

نميدانم چرا در قلب من پائيز طولانيست.....:(

هميشه دير مي ‌فهميم!
وقتي چيزي در حال تمام شدن باشد قدرش را ميدانيم:
يک لحظه آفتاب در هواي سرد غنيمت مي‌شود.
خدا در مواقع سختي‌ ها تنها پناه مي‌شود.
يک قطره نور در درياي تاريکي همه ‌ي دنيا مي‌شود.
يک عزيز وقتي که از دست رفت همه کس مي‌شود.
... ... پاييز وقتي که تمام شد? به نظر قشنگ و قشنگ ‌تر مي ‌شود…
فرصت ‌ها را از دست نده!
زندگي آنقدرها هم طولاني نيست…
شايد فردايي نباشد!
قدرش را بدان!

سلام گلم وبلاگ باحالي داري به منم سربزن