عاشقانه ترین وبلاگ پریا
این قلبه منه ببین چه بلایی به سرشآوردی هومن خان پس از سفرهای دراز و عبور از فراز و فرود امواج این دریای طوفان خیز بر آن که در کنار تو پارو وا نهم بادبان برچینم سکان رها کنم به خلوت لنگرگاهت در آیم و در کنارت پهلو گیرم . آغوشت را باز یابم استواری امن زمین را زیر پای خویش . عاشقت خواهم ماند بی آنکه بدانی دوستت خواهم داشت بی آنکه بگویم درد دل خواهم گفت بی هیچ کلامی گوش خواهم داد بی هیچ سخنی.در آغوشت خواهم گریست بی آنکه حس کنی . در تو ذوب خواهم شد بی هیچ حرارتی این گونه شاید احساسم نمیرد دل اگه میگه صبورم خود فریبی میکنه...! وقتی نیستی گل هستی خشک و بی رنگ میشه...! نمیدونی...؟ که چقدر دلم برات تنگ میشه......!!! هومن جان دلم برات تنگ شده تنهایی را دوست دارم، زیرا بی‌وفا نیست، تنهایی را دوست دارم، زیرا عشق دروغین در آن نیست، تنهایی را دوست دارم، چون بارها تجربه کردم، تنهایی را دوست دارم، چون خدا هم تنهاست، تنهایی را دوست دارم... در تنهاترین تنهاییم تنهای تنهایم گذاشتی . الهی تنهاترین تنها کست در تنها ترین تنهاییت تنهای تنهایت گذارد.
بیم آن ندارم که روزی آسمان تورا از من بگیرد
بیم آن دارم که روزی تو خود را از من بگیری
بیم آن دارم که شب در وجود تو طوفان کند
خورشید مهر تو را پنهان کند
درختی را که من در تو کاشته ام براندازد
وبرگ های طلایی دوستی را بر خاک اندازد
تو خود را از من مگیر
من در تو و با تو زاده شدم
بگذار در تو و با تو بمیرم
روی تخته سنگی نوشته شده بود: اگر جوانی عاشق شد چه کند؟ من هم زیر آن نوشتم: باید
صبر کند. برای بار دوم که از آنجا گذر کردم زیر نوشته ی من کسی نوشته بود: اگر صبر نداشته
باشد چه کند؟ من هم با بی حوصلگی نوشتم: بمیرد بهتر است. برای بار سوم که از آنجا عبور
می کردم. انتظار داشتم زیر نوشته من نوشته ای باشد. اما زیر تخته سنگ جوانی را مرده یافتم...
| قالب جدید وبلاگ پیچک دات نت |
درباره سایت
نویسندگان وبلاگ :
آروین[20]
سلام دوستان من این وبلاگ رو تقدیم میکنم به شما و هومن عزیزم با اینکه اون اصلا هیچی از نوشته های منو درک نمیکنه ولی من عاشقانه برای او مینویسم هومنم امیدوارم روزی همه ی نوشته هام رو که با تمام وجودم برات نوشتم بخونی و بدونی که چقدر دوستت داشتم.....من از قصه زندگی ام نمی ترسم من از بی تو بودن به یاد تو زیستن و تنها از خاطرات گذشته تغذیه کردن می ترسم. ای بهار زندگی ام اکنون که قلبم مالا مال از غم زندگیست اکنون که باهایم توان راه رفتن ندارد برگرد باز هم به من ببخش احساس دوست داشتن جاودانه را باز هم آغوش گرمت را به سویم بگشا باز هم شانه هایت را مرحمی برایم قرار بده. بگزار در آغوشت آرامش را به دست آورم بدان که قلب من هم شکسته بدان که روحم از همه دردها خسته شده. این را بدان که با آمدنت غم برای همیشه من را ترک خواهد کرد. بس برگرد که من به امید دیدار تو زنده ام
منوی سایت
آرشیو سایت
پیوند ها
اختصاصی ویژه
طراح قالب
امکانات سایت