عاشقانه ترین وبلاگ پریا
لازم نیست به مسجد و کلیسا و معبد بروید. هرجا که هستید، مسرور باشید. معبد همانجاست. معبد، محصول ظریف انرژی خود شماست. وقتی مسرور هستید، معبدی پیرامون خود ایجاد می کنید. در معابد، مردم فقط آدابی مصنوعی به جا می آورند. در معابد ما گلهایی را تقدیم می کنیم که به خودمان تعلق ندارند، بلکه آنها را از درختها و گیاهان قرض می گیریم. در واقع، درختان این گلها را خود به خدا تقدیم کرده اند. گلها در آن موقع زنده بودند. شما آنها را کشتید. چیزی زیبا را از بین برده اید و اکنون آن گلهای مرده را به خدا تقدیم می کنید. معبد واقعی، توسط سرور ایجاد می شود و همه آداب دیگر، به خودی خود اتفاق می افتند. اگر مسرور باشید، گلهایی را به خدا تقدیم می کنید که از آگاهی شما روییده اند. آنگاه در آنجا نور خواهد بود و این نور درون شماست. آنجا معطر خواهد شد، اما عطر به وجود خود شما تعلق دارد و عبادت حقیقی، این است.
| قالب جدید وبلاگ پیچک دات نت |
درباره سایت
نویسندگان وبلاگ :
آروین[20]
سلام دوستان من این وبلاگ رو تقدیم میکنم به شما و هومن عزیزم با اینکه اون اصلا هیچی از نوشته های منو درک نمیکنه ولی من عاشقانه برای او مینویسم هومنم امیدوارم روزی همه ی نوشته هام رو که با تمام وجودم برات نوشتم بخونی و بدونی که چقدر دوستت داشتم.....من از قصه زندگی ام نمی ترسم من از بی تو بودن به یاد تو زیستن و تنها از خاطرات گذشته تغذیه کردن می ترسم. ای بهار زندگی ام اکنون که قلبم مالا مال از غم زندگیست اکنون که باهایم توان راه رفتن ندارد برگرد باز هم به من ببخش احساس دوست داشتن جاودانه را باز هم آغوش گرمت را به سویم بگشا باز هم شانه هایت را مرحمی برایم قرار بده. بگزار در آغوشت آرامش را به دست آورم بدان که قلب من هم شکسته بدان که روحم از همه دردها خسته شده. این را بدان که با آمدنت غم برای همیشه من را ترک خواهد کرد. بس برگرد که من به امید دیدار تو زنده ام
منوی سایت
آرشیو سایت
پیوند ها
اختصاصی ویژه
طراح قالب
امکانات سایت